اصلا مرا برای درس نخواندن آفریده اند

براى اینکه شب واسه امتحان بتونم بیدار بمونم از توى قفسه یدونه قهوه برداشتم که بتونه سرپا نگهمون داره. دیدم بدمصب خیلى تلخه از توى همون قفسه گشتم یدونه آبنبات پیدا کردم که داداشم داده بود و چند روزى میشد افتاده بود بین قهوه ها و نسکافه ها. بازش کردم تا بلکم کم کنه تلخیاى قهوهه رو. همینکه یکم آب شد دیدم از این آبنباتاس که وسطش آدامس داره. قهوه رو گذاشتم کنار و آبنباته رو تا آخر خوردم تا برسم به آدامسش. شبیه این معدنچیا که زمین رو مى کَنن براى رسیدن به گنج و فلان. و قهوهه رو هم خالى کردم توى سینک! ظاهرا امشب هم مثل شب هاى دیگه نمیشه درس خوند. اصلا ما رو واسه شب درس خوندن نیافریده خدا. دوران کنکورم همین روال رو طى میکرد بزرگوار.