570

پریدن

کارِ گنجشک های بی جا و مکان است

آن گنجشکی که روی سیم برق نشسته

یا پایش گیر است

یا دلش

#کامل_غلامی

| متاسفانه در مود عکاس این عکس اطلاعی ندارم ... 

566.

یلدام داره کوتاه تر میشه

از وقتی کوتا(ه)  کردی موهاتو

دنیام بعد از رفتنت یخ کرد

وقتی ازم رد کردی دنیاتو

اینجا زمستونه همه فصلاش

چند ماهیه یخ کرده این خونه

گفتی که هستم تا تهِ دنیا

انگار ته دنیات زمستونه

یلدای غمگینی شده امسال

ای دخترِ سردِ زمستونی

رفتی تو از خونه، من از قلبت

چی شد که بی من زنده میمونی؟ 

این فصل سردی که تویِ راهه

همراش غمای تلخ پاییزه

این مردی که دنیاشو سوزوندی

یک ریز داره اشک میریزه

"پاییزِ سالِ بعد یا امسال

فرقی نداره بی صدایِ تو

شبهای این خونه پُر از یلداس

وقتی که خالی باشه جایِ تو"*

#کامل_غلامی

*ناشناس

این شعر قسمتی از رادیویلدا بود

دانلود رادیویلدا

یلداتون مبارک:)

565.

تو از پیتزای قارچ و گوشت خوشت می آمد و همیشه قهوه ی فرانسه را بدون شکر میخوردی. ماهی یکبار برای چکاب دکتر خانوادگیتان ویزیتت می کرد و ویولون زدن از تفریح های سالمت به شمار می رفت. ولی من از هرچه پیتزا بود حالم به هم میخورد! و نمیتوانستم بدون شکر قهوه بخورم. آخرین باری هم که دکتر رفتم دو سال پیش بود که توی تصادف پای چپم شکست و با اورژانس مرا به بیمارستان رساندند. راستش را هم بخواهی همیشه ویولون و گیتار و سه تار را با هم اشتباه میگیرم! می گفتی : "ما برای هم ساخته نشدیم ... ما اصلن واسه هم نیستیم ... ما به هم نمیخوریم!" آنچه شواهد نشان میداد این بود که تو راست میگفتی. دردناک بود که تو راست میگفتی .. تلخ .. تلخ تر از همه ی قهوه هایی که بدون شکر خورده بودی. راست میگفتی و من هم حرفی برای گفتن نداشتم .. حرفی برای گفتن نداشتم و تو رفتی. رفتی و من توی این چند روز هیچ قهوه ای را با شکر نخورده ام.مرا روی یک تخت خوابانده اند، دستانم را بسته اند و هر روز یک دکتر می آید و مرا چکاب میکند .. راستی! امشب شام پیتزای قارچ و گوشت داریم ...

Photo : @hadissbgh

563.

سیگارم را روشن میکنم / می نشینم کنار پنجره و به جنگ و دعوای گربه های حیاطمان خیره میشوم / حوصله ی تلویزیون تماشا کردن ندارم، ولی ساعت دارد اعلام میکند که فیلمِ مورد علاقه ات در حالِ شروع شدن است / بلند می شوم / روی کاناپه لم می دهم / تلویزیون را روشن میکنم و میزنم کانالِ سه / با تعجب می بینم که دارد فوتبال پخش میکند / صدای فردوسی پور تویِ گوشم می پیچد که میگوید "بارسا هیچوقت نتونسته تویِ خونه ی ویارئال اونو ببره. ببینیم تویِ این بازی این طلسم شکسته میشه یا نه ..." / فوتبال تازه به دقیقه ی ده رسیده که زیر نویس اعلام میکند "به دلیل پخش مستقیم مسابقه ی فوتبال امشب سریال... پخش نخواهد شد" / بعد از اینکه چند شب پیش، تمام وسایلت را از خانه ام بردی، تنها چیزی که من را یادِ تو می انداخت همین فیلم بود/ فوتبال به دقایق آخرش نزدیک میشد / بارسا 0 - ویارئال 0 / تویِ وقت های اضافه اتفاقی رخ میدهد/ فردوسی پور فریاد میزند "مسی قفلِ دروازه ی ویارئالو باز میکنه .. بالاخره این طلسم شکسته میشه .. /

Photo : @amir.ali_gh

562.

عاشق شدی انگار .. از چشمات فهمیدم

این حسو با من مشترک هستی، چه رویایی!

عطرِ تو پیچیـدو تمومِ شهرو عاشق کرد

با دامـنِ گلدار بی انــدازه زیبــایی

#کامل_غلامی

451.

در روضه ی تو چای عجب حالی داشت

عشقِ تو درونِ دل من جایی داشت

عشقی که تمامِ تاروپودش غم بود

عشقی که نشانه ی سبک بالی داشت

در مجلست آمدم که بیمار شوم

زنجیر، عزاداریِ بیماری داشت

نامِ تو کلیدِ هرچه آبادانیست

بی نامِ تو شهرم همه ویرانی داشت

ذکرِ تو که بر سرِ زبان ها باشد

دیگر چه کسی نیاز به یاری داشت

گفتیم حسین و آه و افسوسی که

عباس میانِ خیمه ها خالی داشت

ای کاش دو چشمِ تیزِ او بینا بود

ای کاش حرم هوایِ بارانی داشت

بعد از تو عرب به جهل خود برگشتند

بعد از تو عرب نشانِ رسوایی داشت

بعد از تنِ بی سرت حسینی شده بود

هر ضد حسین، اگر که بیداری داشت

دوریم ز کربِ پُربلا .. غمگینیم

شاعر چقَدر تصوری واهی داشت

دوریم ز کربِ پُر بلا .. عیبی نیست

نزدیک شدن به تو مگر کاری داشت ؟

#کامل_غلامی

433.

لاشه ی شمعدونی قرمز

رویِ ایوونِ خونه جا مونده                                                  Photo : kamel gholami  

آژیرِ آمبولانسِ توو کوچه

دخترم رو حسابی ترسونده

 

پیرهنِ مشکیمو تنم کردم

بعدِ تو خونه مون سیاپوشه

بعدِ تو آسمون نمی خنده

پرده ای از غبارِ غم روشه

 

وقتی تو رفتی جاده ها اینجا

مثل شب سرد و تلخ و غمگینن

رفتی و چند ساله این مردم

مرگو هر شب توو خواب می بینن

 

بعدِ تو شعرهام صف بستن

دست بُردم به پاکتِ سیگار

یه صدا تویِ گوشِ من می گفت:

دست از این عاشقانه ها بردار

 

مردمِ شهر ِ من سراغت رو

از گـُلایِ رو طاقچه می گیرن

مردم ِ شهر ِ تو دو سالی هست

که با این شهر ِ مُرده درگیرن

 

عطر موهای مشکی و صافت

کلِ شهرو حسابی پُر کرده

اون که میره از اینجا عاشق نیست

عشق باید یه روز برگرده

 

رفتی اما بدون تویِ این شهر

یک نفر هست، عاشقت مونده

عشق باید یه روز برگرده

عشق اینو به تو نفهمونده

 

#کامل_غلامی

 دکلمه ی این ترانه با صدای خودم [دانلود]

432.

روبانِ مشکیِ رویِ عکست

باعثِ مرگِ سردِ این خونه اس

رفتی و چند ساله این مَردم

میگن این زن خُله، یه دیوونه اس

 

یه دیوونه که عاشقت بوده

با چشاش شهرو گشت دنبالت

یه زنِ گیج و منگ و نامفهوم

که زنی رو ندید توو فالت

 

رفتی و چند ساله سیگارت

رویِ فرشای خونه جا مونده

عطر تلخی که میزدی هر روز

این زنو مثل ِ مرگ خوابونده

 

رفتی اما یه چیزو فهمیدی

اینکه زنها یه پا خودِ مَردن

پایِ عشقی که زندگیشونه

چنگ و دندون زدن وَ پابندن

 

مَردمِ شهرِ تو نمی فهمن

خنده هاتو که میکُشن من رو

مردمِ شهرِ من نمی دونن

ارزش ریل راه آهن رو

 

رفتی با آخرین قطارِ شهر

منتظر موندم و چشام خونه

رفتی با ساکِ دستیِ سبزت

بعدِ تو کلِ شهر بارونه

 

دکلمه این ترانه را گوش کنید[Download]

ازنازنین هاتفی- وبلاگنقاشی روی ورق های خط دار

430.

حالِ مرا بعد از تو کلِ شهر فهمیدند

از کشورِ لبنان کمی درمانده تر هستم

421.

در من درختی قصد دارد مقتدر باشد
 کلِ درختانِ جهانش را بسوزاند
ویران کند بر شاخه اش هر لانه ای را هست
 حتی کلاغِ مهربانش را بسوزاند

 در من چراغی زخمی و تنها، تهِ کوچه
 که شاهدِ اعدامِ رویاهایمان بوده
 قتلِ شب ِ بی رحم و غمگین آرزویش هست
 با چند سیمِ کهنه و داغان و فرسوده

 در مغز من روباهِ پیری مادرش را کُشت
 دستانِ بابا جایِ مادر را نمی گیرد
 در خودکشیِ بیستوپنجم بود که فهمید
 یک قهرمان جان می کَنَد اما نمی میرد

 در من کلاغی عاشقانه دوستم دارد
 عشقی پُر از تاریکی و احساس تنهایی
 کوچِ پرستوهای وحشی از میانِ باغ
 یعنی تو رفتی و به خوابم هم نمی آیی

در من سه دختر عاشق یک شاعر تنها
 در فکرِ هر نوعی هم آغوشیِ شیرینند
 یک شاعر غمگین که جایِ شعرهایش را
 ده مردِ بازوپهنِ بازاری نمی گیرند

 ده مردِ بازوپهنِ بازاری نمی فهمند
 این شهر بعد از رفتنت غیراز سیاهی نیست
ده مردِ بازوپهنِ بازاری نمی دانند
 معنیِ "بی تو من دارم دیوونه میشم" چیست

بعد از تو بارانی و غمگین است گیلانم
 این کافه ها بی تو برایم عینِ زندانند
 لبخندهایِ تو جنونم را دوچندان کرد
 حرفِ مرا مردانِ عاشق خوب می دانند

 این بیت ها مصرع به مصرع داغ مجنون بود
 غمگینیِ این شعر را بر من ببخشایید
 در من دو دلقک رویِ صحنه اشک می ریزند
 و آن تماشاچیِ خوشبختی که می خندد شماهایید


#کامل_غلامی