به احترامِ بطالت

 

بعضی روزهایمان به سختی می‌گذرد. به بی‌حوصلگی، به دلتنگی، و به بطالت. که یار همیشگیِ تنهایی‌هامان بوده‌اند. خیلی جاها ولمان نکرده‌اند و مرام داشته‌اند؛ برعکسِ خیلی‌ها! ولی دوست‌داشتنی‌اند. عمیق، زیبا، و دوست‌داشتنی. پس؛ به احترامِ تنهایی، به احترامِ دلتنگی، به احترامِ بطالت.