آقای رایمون

« وبلاگ کامل غلامی »

آقای رایمون

« وبلاگ کامل غلامی »

آقای رایمون

و خدا برای هیچ کاری
با ما مشورت نخواهد کرد ...

بایگانی

وبلاگ جوانمرگ شد!

دوشنبه, ۶ فروردين ۱۳۹۷، ۰۱:۳۸ ب.ظ


 
 
این جمله را حسن صنوبرى (فعال رسانه اى و وبلاک نویس) در برنامه‌‌ى مجازیست شبکه افق عنوان مى‌کند. وبلاگ و وبلاگ‌نویسى که پیشینه‌اى نه چندان دراز داشته، پس از حضور وحشتناک و مغول‌گونه‌ى سایر شبکه‌هاى مجازى به گوشه‌اى خزید و مُرد! محیطى که فارغ از هرگونه شخصیت‌گرایى و به نوعى سلبریتى‌گرى، صرفا سخن و اندیشه‌ی وبلاگ‌نویس را منعکس مى‌کرد و شاخصِ خوب یا بد و درست یا نادرست بودن مطالب، خودِ مطالب بودند و نه پروفایلِ دارنده‌ى آن مطلب.
 
ما از وبلاگ شکایتى نداریم ولى از سایر شبکه‌هاى اجتماعى شکایت‌هاى زیادى داشته‌ایم. حضورِ بى‌واسطه‌ى دولت‌ها در زندگى مردم یا به تعبیر حامد عسگرى «فروش حریم خصوصى» نشان از بى‌اعتمادى، حاشیه‌رانى و زرد بودنِ چنین شبکه‌هایى داشته و قطعا نمى‌تواند پُر کننده‌ى جاى وبلاگ باشند.
 
درست است که امکانِ گفتگو(چت) در وبلاگ به نسبتِ سایر شبکه‌هاى اجتماعى خیلى کمتر و محدودتر بوده ولى نکته‌ى جالب توجه این است که به نظر بنده این از محسناتِ چنین شبکه‌ها و صفحات است، نه مضرات.
 
حسن صنوبرى در انتها مى‌گوید: «ما با گذر از وبلاگ به شبکه‌هاى  اجتماعى خیلى چیزها رو از دست دادیم. از جمله آگاهى، آزادى و اخلاق»
 
حالا نکته‌ى قابل توجه این است که «خب! اگه واقعا شبکه‌هاى مجازى اینقدى که میگى داغونن، خودت چرا تلگرام و اینستا دارى؟!»
واقعیتى که باید بدان اذعان کرد همان «تیترِ مطلب» است. وبلاگ تقریبا جوانمرگ شده، هرچند هنوز هم که هنوز است رگه‌هایى از حیات را مى‌توان در این جزیره‌ى آرام مشاهده کرد.
به نوعى زندگى در یک شهرِ شلوغ و کسب تجارب جدید مى‌چربد بر زندگى در جزیره‌اى که شاید تعداد افراد خانوارش به تعداد انگشتان دو دست هم نرسد. حتى اگر آن شهر هواى آلوده و زمینى کثیف داشته باشد. شاید بهترین رسالتمان این باشد تا کمک کنیم، که شهر مدرن‌مان بیش از این، آلوده و کثیف نشود.
 





📎 دانلود این گفتگو




۹۷/۰۱/۰۶
کامل غلامی

نظرات  (۸)

خیلی وقته وبلاگ دیگه جوانمرگ شده از زمانی که تلگرام اومد
۰۶ فروردين ۹۷ ، ۱۴:۰۲ منتظر اتفاقات خوب (حورا)
تا دو سه سال پیش، من واقعا فکر می کردم دیگه هیچ کس وبلاگ نمی نویسه!
پاسخ:
نوشیتن رو می نویسن ولی دیگه اون جو قبل بر نمی گرده
جای تفکر داره... مرسی از مطلب خوبتون.
پاسخ:
مخلصیم
۰۶ فروردين ۹۷ ، ۱۴:۵۱ پیمان محسنی کیاسری
متن خوبی بود. اما شاید یک دلیل بزرگ برای جوان‌مرگ شدن وبلاگ‌ها، کم‌حوصه‌تر شدن خواننده‌ها برای خوندن متون بلند هست. جهان به سمت توئیتری شدن می‌ره.

+ خط اول نوشته شده (وبلاک)
پاسخ:
هوم آره شاید
جزیره کوچیک کم سکنه.....جای خوبیه برای زندگی:)))
پاسخ:
البته تا وقتی ترسناک نشه
یکی از اولین شبکه های اجتماعی بلاگ اسپات بود. در رده های یاهو مسنجر و اینا. خیلی قدیمی. کاربردش با نوشتن بود. می نوشتی. بعدش لینکدین و اینا بودن که خب٫ خارج از بحث ماست. شبکه‌ی بعدی که جهانی شد و بزرگ بود٫ فیسبوک بود. انتشار عکس خیلی خیلی راحت تر شد. اهمیت نوشتن کم شد. فیسبوک شد نماد انتشار عکس. در حدی که مردم حالا آلبوم عکس هایشان را در فیسبوک نگه می دارند. امن است.
 بعدش یوتیوب بود. اولش خیلی طرفدار نداشت. شاید چون ویدیو انترنت بیشتری مصرف میکنه٫ تولید کننده زیاد نبود. به هر دلیلی. اولش زیاد طرفدار نداشت. 

بعدش تویتر آمد. ۱۵۰ حرف بیشتر حق نداری استفاده کنی. مثل بوم صدا داد. بعدترش اینستاگرام بود. می نویسی بنویس٫ اما بااااید عکس داشته باشه. الان؟ شبکه‌ای که به شددددت در بین جوان ها (در دنیا) معروفه و مردم در زندگی روزانه هر روز ازش استفاده می کنن٫ اسنپ‌چت هست. که سیستم پیام رسانی است٫ منتها با عکس. تمام پست ها عکس هستن٫ یک کلمه در توصیف عکس اگر خواسته باشی می نویسی. به نظر شما تلگرام معروفه؟ تلگرام ۱۰۰ میلیون کاربر در ماه داره٫ اسنپ‌چت ۱۵۰ میلیون کاربر در روز. 
یوتیوب به حدی معروف شده که بعضی کاربرهایش سالانه درامد های میلیونری دارن. فقط تصویر و صدا. نوشته اصلا هیچ جای ماجرا نیست. 

ما روز به روز به سمت زندگی تلگرافی پیش میریم. نوشته ها سطحی شدن. کوتاه و مفید. به وبلاگ نگین جزیره‌ی متروک. به انستاگرام و تلگرام نگین دنیای بزرگ و تجربه های جدید. انستاگرام و تلگرام فقط دنیا های رنگی هستن. مثل فیلم ها. شبکه های جدید قدرت فکر کردن آدم را تقویت نمی کنند. بحث سر الودگی نیست. بحث سر ذات این شبکه های جدید است. من یکی از ستایش کننده های شبکه های اجتماعی‌ام. اما وبلاگ بحثش از اینا جداست. بلاگر ها معمولا دنبال جنب و جوش٫‌ جمعیت٫ و دنیا های رنگی نیستن. بیشتر دنبال تحلیل و حرف زدن و خالی شدنن. 
در ضمن٬ بلاگ ها اینقدری که شما فکر می کنید منقرض نشدن. روزانه در دنیا چیزی حدود ۵۹.۳ میلیون پست وبلاگی منتشر میشه. 
پاسخ:
مرسی از توضیح جامع و حوصله ی خوبت :)
 میدونید من خودم بشخصه به این موضوع فکر کرده بودم که چرا نویسنده هایی که آثارشون طرفدارهای زیادی دارن نمیان سمت وبلاگ نویسی تا دنیای وبلاگ رونق بگیره. بیشترشون صفحات مجازی در اینستاگرام و تلگرام دارن و کلی هم مخاطب!
 از نظر من وبلاگ طیف خاصی از افراد رو میطلبه! برای آدمهایی که عشق نوشتن و عشق خوندن و فهمیدن دارن. چند نفر رو اطراف خودتون میشناسین که بخواد حوصله بخرج بده و خودش رو در دنیای وبلاگ غرق کنه؟ اطراف خود من دست کم هیچکسی نیست! وبلاگ رنگ و لعاب ظاهری تلگرام و اینستا رو نداره. همونطور که من وبلاگ رو به اون شبکه ها ترجیح میدم، این رو میدونم که اون افراد هم قابلیت درک و حوصله وبلاگ رو ندارن!
ماها از یه نوع هستیم و اونها از یه نوع دیگه.
این نظر منه.
پاسخ:
اوهوم. موافقم
آدمای جدی تر و فرهیخته تر می‌تونستن اینجا بمونن و بنویسن و روشن نگهش دارن ولی زرق و برق شبکه های اجتماعی چشم اونا رو هم گرفت و وبلاگ از فروغ افتاد . 
پاسخ:
درسته دقیقا