.
.
«سلسته آیالا»، مأمور پلیس استان بوئنوس آیرس، برای انجام مأموریتِ تحویل کودکی به بیمارستان «بریسو» در این شهر رفته بود، متوجه گریه‌های این کودک شد که از گرسنگی داشت از حال می‌رفت. او که در آن زمان مادرِ شیرده بوده، تصمیم می‌گیرد به کودک شیر بدهد تا بتواند گریه‌اش را کم کند. مارکوس هردیا، همکار وی عکسی از او در حال شیر دادن به بچه گرفته و در فیس‌بوک منتشر می‌کند، عکسی که در عرض چند روز ده‌ها هزار لایک خورد. این خبر وقتی به وزیر امنیت داخلی رسید تصمیم گرفت به زن ترفیع درجه بدهد.
«من هر وقت و هر جا نیاز باشد به فرزندم شیر خواهم داد.» این جمله‌ی آلیا شاگیوا جوان‌ترین دختر رییس‌جمهوری قرقیزستان است که سال گذشته عکسی را روی صفحه اینستاگرامش منتشر کرد که در آن با لباس زیر به نوزادش شیر می‌داد. بعد از این اقدام، وی مورد انتقاد شدید رسانه‌ها قرار گرفت. تا حدی که مجبور شد عکس را از اینستاگرامش پاک کند. او در مصاحبه با بی‌بی‌سی اذعان داشت «این بدنی که به من هدیه شده مبتذل نیست بلکه کارآمد و به درد بخور است. این بدن برای رفع نیازهای طبیعی فرزندم ساخته شده نه برای اینکه به آن نگاه جنسی بشود.» آلیا شاگیوا در اینستاگرام فعالیت زیادی دارد و روزانه عکس‌های زیادی پست می‌کند که در عمومِ این عکس‌ها در حال شیر دادن به فرزندش است. او می‌گوید «وقتی من به نوزادم شیر می‌دهم احساس می‌کنم بهترینی را که در توانم هست در اختیار او می‌گذارم.»
شاید نوشتن و خواندن در این خصوص با توجه به وضعیتِ فعلیِ کشور و دغدغه‌های عجیب و خشنِ دیگری که باهاش دست و پنجه نرم می‌کنیم، مسخره و شوآف‌گونه باشد. اما نکته‌ای که می‌تواند توجیهِ مناسبی بر این اقدام داشته باشد این است که شاید عمومِ مشکلاتِ فعلیِ به وجود آمده در اطرافمان به دلیل نداشتنِ اطلاع صحیح و فرهنگِ نادرست در کشورمان باشد. چه در اقتصاد. چه در هر حوزه‌ی ساده و پیچیده‌ی دیگر. در سال‌های اخیر شیردادن به نوزاد در ملاعام بسیار مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفته است. توجه و تکثرِ حماتی‌های اینچنینی علاوه بر اینکه نتیجه حضورِ موثرِ زنانِ جوان در سیاست است نتیجه‌ی حمایت‌های زنان در مقابل زنان دیگر نیز هست. چند سال پیش در یکی از هتل‌های مشهور لندن به زنی که در رستوران به فرزندش شیر می‌داد اخطار داده شد. پس از این مسئله حدود 15 مادر با نوزادانشان به نشانه اعتراض بیرون هتل تجمع کرده و شروع به شیر دادن به فرزندانشان کردند.
لاریسا واترز نماینده مجلس استرالیا در ماه مه سخنرانی خود را درحالی انجام داد که داشت به فرزندش شیر می‌داد. در گذشته این اتفاق با استهزای سایرین همراه می‌شد و چندان در عالم سیاست مورد قبول نبود ولی اکنون مسیری به گونه‌ای رشد یافته که همان سیاست‌مداران به لاریسا بابت بچه‌دار شدنش تبریک می‌گویند.
مارا مارتین - مانکن آمریکایی - در نمایش مد لباس‌های شنا در میامی در حالی روی صحنه ظاهر شد که آریا، دختر ۵ ماهه‌اش را در آغوش گرفته بود و به او شیر می‌داد. او در پستی در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «نمی‌توانم باور کنم که به خاطر کاری که هر روز انجام می‌دهم، پایم به سرخط خبرها کشیده شود.»
بحث و توجه به این موضوع پس از سخنان عجیب نایجل فراژ داغ‌تر شد. این سیاست مدار بریتانیایی عنوان کرده بود «زنان برای شیر دادن به نوزادان خود باید به یک گوشه بروند» که البته پس از به راه افتادن موجی از مخالفت‌ها علیه این موضوع وی مجبور به پس گرفتن سخنانش شد.
موضوعِ شیر دادنِ مادران به نوزادشان در ایران با توجه به فیلترهای موجود در سنتِ خانواده‌های ایرانی، هنوز به بحثی عمومی تبدیل نشده است. در برخی از شهرها مادران تحت حمایتِ زنان و همچنین مردان، اقدام به شیردادن به نوزادان خود می‌کنند و چنین سنتی را می‌توان در برخی شهرها دید. همچنین شهرداری تهران در ایستگاه‌های مترو اتاق‌‌های مادر و کودک تاسیس کرده که برای مادران محیطی آرام و تمیز برای عوض کردن پوشک نوزادان و شیردهی فراهم می‌کند.
دو سال پیش سازمان ملل برای مقابله با عیب شمردن شیر دادن در اماکن عمومی و تشویق زنان به شیر دادن کمپین «برلفی» را که ترکیبی از دو کلمه شیردهی (breast feeding) و سلفی یا خودنگاره (e selfi) به زبان انگلیسی است، در شبکه‌های اجتماعی راه‌اندازی کرد و از مادران خواست که هنگام شیردادن به نوزاد خود سلفی بگیرند.
موضوعاتی که مطرح است و باید در خصوصش صحبت شود شاید در دو گروهِ بزرگ موافق و مخالف به این اعتقاد خلاصه شوند. در عینِ حفظ برخی حدود که به نوعی به هنجار در تمامیِ کشورها(جدایِ از بحث مذهب) تبدیل شده‌اند باید برای ایجاد شرایطی اقدام کرد تا مادران باردار و شیرده بدون نگرانی و استرس یکی از طبیعی‌ترین نیازهای خود که مسلما وابسته به نسل های بعد نیز هست را انجام دهند. مسلما مجلس جایِ شیردادن به بچه نیست. مسلما نمایشگاه مُد نیازی به نشان دادن شیردهی به بچه ندارد. ولی خب این نیز مسلم است که این رفتارهای نمادین صرفا برای ایجاد دید بهتر و مهربان‌ترِ مردم و به خصوص دولت‌هاست تا با ایجاد و تاسیس مکان‌هایی ویژه برای مادران شیرده، عاملی برای منع یا حضور سختِ چنین مادرانی در اجتماع نباشند.
.
.
.