456.

تویِ دسته عزادارن جلوی من ایستاده بودند. مردی با لباس سرتاپا مشکی که دختر بچه ای ۵ یا ۶ ساله در بغل داشت. دخترک دستانش را دور گردن پدر حلقه کرده بود و داشت به عزادارن که سینه میزدند و هرازچندگاهی حسین حسین میگفتند نگاه میکرد. پیرهن صورتی و شلوار آبیِ آسمانی رنگی به تن داشت. کفشش از این کشف های سفیدِ پاپیون دار بود و روسری اش کِرِم رنگ بود با گل هایِ ریزِ قرمز. پشتشان ایستاده بودم و بدون اینکه خودم هم متوجه باشم چند دقیقه ای بود به دخترک خیره مانده بودم. مداح داشت از حضرت ابوالفضل میگفت و چند نفری از گوشه ی چشمشان اشک جاری شده بود .. ریتم سینه زدن از دستم در رفته بود و به دخترک که همچنان توی بغل پدرش بود نگاه می کردم. مداح، شور مداحی اش را بیشتر کرده بود و طبل و سنج ها با شدت به هم زده می شدند و زنجیرها بود که از بالا بر شانه ی زنجیر زنان فرود می آمد. و من همچنان محو دخترک بودم .. در همین حال و احوال، دخترک دستانش را از دور گردن پدر خارج کرد. صورتش را درست در مقابل صورت پدر قرار داد و با شوق گونه ی سمت راست پدرش را بوسید. عزاداری به آخرهاش نزدیک میشد و من همچنان داشتم به کار دخترک فکر میکردم. برای اولین بار در عمرم بود که به یک مردِ سرتاپا سیاه پوش حسودی ام می شد ..

455.

یک روزی

توی یک صحرا

در یک ظهر گرم

سر کسی از بدن جدا شد

برادری ابتدا دست، سپس چشم و بعد جانش را فدا کرد

خون پسربچه ای چندماهه ریخته شد

زنانی فحش وکتک خوردند

تا ما بفهمیم

تا متوجه باشیم

تا کمی فکر کنیم

...

اما

ما 

فقط

گریه کردیم

451.

در روضه ی تو چای عجب حالی داشت

عشقِ تو درونِ دل من جایی داشت

عشقی که تمامِ تاروپودش غم بود

عشقی که نشانه ی سبک بالی داشت

در مجلست آمدم که بیمار شوم

زنجیر، عزاداریِ بیماری داشت

نامِ تو کلیدِ هرچه آبادانیست

بی نامِ تو شهرم همه ویرانی داشت

ذکرِ تو که بر سرِ زبان ها باشد

دیگر چه کسی نیاز به یاری داشت

گفتیم حسین و آه و افسوسی که

عباس میانِ خیمه ها خالی داشت

ای کاش دو چشمِ تیزِ او بینا بود

ای کاش حرم هوایِ بارانی داشت

بعد از تو عرب به جهل خود برگشتند

بعد از تو عرب نشانِ رسوایی داشت

بعد از تنِ بی سرت حسینی شده بود

هر ضد حسین، اگر که بیداری داشت

دوریم ز کربِ پُربلا .. غمگینیم

شاعر چقَدر تصوری واهی داشت

دوریم ز کربِ پُر بلا .. عیبی نیست

نزدیک شدن به تو مگر کاری داشت ؟

#کامل_غلامی

450.

از آن زمان که یوسف کنعان ما شدی
دیگر نرفته ایم به بازار هیچکس

| علی اکبر لطیفیان |

| مراقب عزاداری هایتان باشید !

318. همیشه مزه ی چایی روضه ها خوب است

 

تحویل سال سوختگان از محرم است

 

    [ پیراهـن ] محـــرم مــن را بیاوریــــد

    دارد زمان [ هیئت ] من دیر می شود                                               | رضا جعفری

 

درِ هر خانه را نخواهم زد
من به ارباب خود وفادارم