براى منى که تقریبا همه کتاب‌هاى صباغ‌نو رو خوندم،
خوندن این کتاب چیز جدیدى بهم اضافه نکرد. در کل موافق با چاپ کتاب‌هاى
گزیده غزل نیستم! به‌نظرم شاعر باید اونقدر وسواس به خرج بده که کتاب‌هاى
غزل‌ش به‌طور دقیق و گزیده انتخاب بشن و اصلا نیازى به چاپ یک کتاب دیگه به
عنوان گزیده نداشته باشه. اونجایى که گفت «تو همان‌قدر آرزوىِ منى / که منِ بى نوا امیدِ توام» ذوق کردم. اونجا که گفت «خیالى نیست! دیگر دردهایم را نمى‌گویم / به روى دردهاى کهنه‌ام تشدید بگذارید» دلم واسش سوخت. یا مثلا اونجا که گفت «در خلقتِ تو چقدر دقت کردند / اى دایره‌المعارف زیبایی!» لبخند نشست روى لبام
غزل‌هاى خیلى خوبى داشت. شعرهاى زیبایى خوندم. ولى قطعا با ماهیتِ این کتاب و تکرارى بودن‌ش مخالفم. توى این دنیایى که هر کسى نمیره سمتِ شعر خوندن، کتاب‌ها
گرون شدن و کاغذ به همین راحتى گیر نمیاد به‌نظرم می‌طلبه که کمى سختگیرانه
برخورد کنیم با مطالبى که نشر می‌دیم. و هزینه اضافى بر ناشر و خواننده و
جامعه نذاریم
همه این‌هارو گفتم ولى مطمئنا چیزى از خوب بودن این کتاب و لذت بردن ازش کم نمی‌کنه. حتى اگه تکرارى باشه.
اگه کتاباى قبلى صباغ نو رو نخوندین این به تنهایى میتونه منعکس کننده روحیه، ادبیات و ذوق شاعر باشه
سیب هوس
امید صباغ نو
١٨٣ صفحه
نشر نیماژ
١٥ هزار تومان