358.

همه میگفتن دمِ پسره گرم که اینقدر عاشق دختره اس ... هیچکس نگفت اون دختره چی داشته که میشه اینجوری عاشقش بود

357.

 

 

بباف گیسوانت را

من

به یادت

خیال ها میبافم

 |کامل غلامی

 

 

تصویر از اینستاگرام شیوا خادمی

 

356.

دو تا گروه از آدما خیلی هوای هم رو دارن
نیسانی های تو خیابون
آخوندهای تو مسجد

راه نیست

راهی که روبه روی تو افتاده راه نیست

طی کن مسیر را که رهت اشتباه نیست

 

پیراهنش ز هر دو طرف پاره گشته بود

یوسف که کُشت خودش را ، چاه نیست

 

اینجا نظر به چشم تو بد میکنند ، آه

او که حسود نبود ، او ضرر خواه نیست

 

کوهی که بعد رفتن خود ساخت بر سرم

کوهی نبود که کاه شود ، کوه کاه نیست

 

لیلا پس از شمارش آرا صعود کرد

لیلا پس از صعود، ز افتادن آگاه نیست

 

پروانه دور چراغی گذر کرد، سوخت

پروانه مرد بود ولی شمع ماه نیست

 

صد راه را به راه غلط رفت و بازگشت

برگشتن از مسیر خطاها گناه نیست

 

مریم جواب سرزنش قوم را نداد

عیسی برای مادر خود تکیه گاه نیست

 

حرف کلاغ پیر بین همه معتبر شود

وقتی درون جنگلشان شیر ، شاه نیست

#کامل_غلامی

354. مبارک باشد این یک دقیقه زمان بیشتر برای دیدن بیشتر هم ...

یلدا! امسالت با سال های قبل فرق زیاد دارد. یکسری جشن و مهمانی را مکروه میدانند و چپ چپ نگاه میکنند، یکسری دیگر هم اصلا توجهی به این بحث ها ندارند و سفارش آبجوهایشان را تنظیم کرده اند. و تو متوجه نیستی که واسطه ی نزاعی شده ای که آخرش معلوم نیست به کجا خواهد رسید. یلدا! من از کودکی با تو خاطره های زیادی داشتم : آن شبی که برای اولین بار تا ساعت 12 بیدار مانده بودیم و با سروصدای همسایه ها به داخل کوچه آمدیم و دیدیم قهرمان(یکی از گردن کلفت های محل) را چند تا از آدم های شبیه خودش با چاقو زده اند.  آن هندوانه بزرگ و خوش برورویی که داخلش حتی صورتی هم نبود و مزه ی تلخش با قند و نبات هم شیرین نمیشد. آن پسته های خندان ارزان ... آن سالی که آمده بودیم خانه ی آقاجون(پدربزرگ مادری) ، زیر کرسی نشسته بودیم و عزیز برایمان تخم کدوی سرخ شده آورده بود. یلدا! ولی ما یک سال تو را نداشتیم. یادت هست?! همان سالی که ما اصلا متوجه نشدیم کی آمدی و رفتی! و وقتی فهمیدیم که سر سفره ی شب یلدای سال بعد نشسته بودیم - این هم از زیرکی های مادر بود! - یلدا! تو هم همزمان با ما فرق کرده ای ... عوض شده ای ... دیگر نه پسته هایت آنقدر خندان اند و نه آنقدر ارزان... دیگر انار ها به اندازه ی کف دست پدرم نیستند، که اگر هم باشند در سفره ی ما جایی ندارند. در دست وانتی های هندوانه فروش چاقویی نمی بینیم، چون هندوانه ها دیگر به شرط چاقو فروخته نمی شوند!

فتنه!

دختره با اون مغزش از مصاحبه ی دانشگاه الزهرا رد شد ،
چون نتونست 5تا از سران عامل فتنه ی 88 رو نام ببره!

352.

تو یه روز سرد پاییزی ، از تو مدرسه  به بابات یه خبری رو بدن. بابا تا آخر زنگ حالش خوب نباشه و هِی بپرسه "ساعت چنده" ، "کِی زنگ میخوره" با خودت بگی خو چی شده مگه؟ چه اتفاقی افتاده. زنگ میخوره و بچه ها میرن سمت خونه هاشون. ما هم سریع تر از هر روزی میرسیم خونه. بابا میگه تو برو بالا، من میرم جگرکی کار دارم. اون روز جگرکی مشتری ای نداشت. دکتر نیومده بود جگرکی، داداش بزرگه هم نرفته بود، انگاری تعطیلش کرده بودن. میگفتن شما کارت بهداشت ندارین. حقِ زدنِ جگرکی ندارین. جگرکی تون تو حریمه. درست و غلطش رو کار ندارم ، فقط اینو میدونم که از فردا داداش بزرگه تو پارک ها و خیابون ها با رفیقاش چرخ میزنه و شما یه نفر دیگه به علاف های شهر اضافه کردین!

351.

از وقتی یادم میاد، عمو کوچیکه م تو شرکت تک ماکارون کار میکرد، هروقت ماکارونی میخورم یاد اون می افتم. واسه همینه که از بچگی از ماکارونی متنفر بودم!

پنجره

 

گیسوانت را که باز کرده ای

لااقل

پنجره را ببند

#کامل_غلامی

 

 

349.

تو این روزا سخت میشه رفیق پیدا کرد !
سفت بچسبین به رفیقای قدیمیتون