561.
پنجشنبه, ۵ آذر ۱۳۹۴، ۰۶:۴۱ ب.ظ
اگر انسانها را به گیاهان تشبیه کنیم
بچه ها مثلِ نهال هایِ تازه سرکشیده ای هستند که کنار بعضی هایشان یک چوبِ کلفت و ضخیم گذاشته اند تا تکیه گاهی باشد برایشان
پیرِمردها مثلِ درختهای چنارِ قدِ بلند با قطرِ زیادند که نه میوه ای دارندو نه امیدی برای ادامه ی زندگی
پیرزنها شبیه بوته ی انگورِ خشکیده اند .. خمیده و تویِ هم رفته
پسرهای جوان مانند درخت هایِ سبز و شاداب و با طراوت اما بی بار!
دخترانِ جوان مثلِ درختانِ زیبا و سبز و چشم نواز اما بی بار!
و اما عاشقان! عاشق ها شبیه درختانِ سرو اند. بزرگ و کوچک شاید داشته باشند. ضخیم و نازک شاید باشند ولی همه شان سبزند. شاید سختی های زیادی را پشت سر گذاشه باشند و مسیرهای سخت تری را هم جلوی رویشان ببیند ولی باز هم سبزند
شاید از سروهای اطرافشان بی محبتی ببینند ولی همچنان سبز میمانند
سبز میمانند تا جهان را از سبزیِ وجودشان پر کنند .. سبز باشید و عاشق :)
۹۴/۰۹/۰۵