433.

لاشه ی شمعدونی قرمز

رویِ ایوونِ خونه جا مونده                                                  Photo : kamel gholami  

آژیرِ آمبولانسِ توو کوچه

دخترم رو حسابی ترسونده

 

پیرهنِ مشکیمو تنم کردم

بعدِ تو خونه مون سیاپوشه

بعدِ تو آسمون نمی خنده

پرده ای از غبارِ غم روشه

 

وقتی تو رفتی جاده ها اینجا

مثل شب سرد و تلخ و غمگینن

رفتی و چند ساله این مردم

مرگو هر شب توو خواب می بینن

 

بعدِ تو شعرهام صف بستن

دست بُردم به پاکتِ سیگار

یه صدا تویِ گوشِ من می گفت:

دست از این عاشقانه ها بردار

 

مردمِ شهر ِ من سراغت رو

از گـُلایِ رو طاقچه می گیرن

مردم ِ شهر ِ تو دو سالی هست

که با این شهر ِ مُرده درگیرن

 

عطر موهای مشکی و صافت

کلِ شهرو حسابی پُر کرده

اون که میره از اینجا عاشق نیست

عشق باید یه روز برگرده

 

رفتی اما بدون تویِ این شهر

یک نفر هست، عاشقت مونده

عشق باید یه روز برگرده

عشق اینو به تو نفهمونده

 

#کامل_غلامی

 دکلمه ی این ترانه با صدای خودم [دانلود]