چند وقتی میشود

چند وقتی میشود بدونِ من به خرید میروی .. مانتوهایی میپوشی که نه من انتخاب کرده ام و نه دوستشان دارم .. در عکس های سلفی ات جایم را داده ام به خرس پاندایِ سفیدی که چند ماه پیش در روز تولدت خریده بودمش .. چند وقتیست که بدونِ من نفس میکشی .. بدونِ من میخابی .. بدون من بیدار میشوی .. و اینها اصلا چیز خوبی نیست ... چند وقتیست که من دیگر هوایت را ندارم، نگرانت نمیشوم و اصلا نمیدانم کجایی ... دیگر موهایم را شانه نمیزنم و همیشه پیراهن صورتی رنگی که تو ازش متنفر بودی را تنم میکنم . از وقتی رفته ای برای خودم یک عطر تلخ خریده ام -یادم می آید که ظاهرا به عطر حساسیت داشتی- این ها هم نشانه ی خوبی نیستند ... در میان اینهمه نشانه ی بد، باز هم دلم را خوش کرده ام به پیامهای واتس آپمان که زمانی میشد بزرگترین احساسها را پشتشان دید .. حالا من واتس آپم را حذف کرده ام و آخرین بازدید تو هم از آن مال ِ دوماه پیش است ...